کوچه باغ دلم با شور تو معنا می‏کرد

ز یاد تو هر دم مرغی بود و ثنایی می‏کرد

خاطرات شیرینمان چه خوش بود ایام همنشینی

که اینک با رفتن تو من ماندم تنها بی همنشینی

بی یار و بی تو لاجرم این باغ زشور تو تهیست

افسوس که ماه این باغ امشب از رخ تو تهیست

گل عشقی را که در سینه‏مان کاشتی

ای کاش با قلمت به سینه‏ام می‏نگاشتی

گویی که بر مزارم گل لاله‏ای روییده

که بی عطر تو در ذهنکم خشکیده

افسوس که برفت آنکس که با او بودن شادابیست

اینک من ماندم و همکلامم که بی تو فقط تنهاییست

یا حق

************************

شعر کوچه باغ خاطره تقدیم به دوست عزیز و دوست داشتنی‏ام امین

************************

با تشکر از حضور پر شور شما سروران در کلبه حقیر دست نوشته های من

سلام

خیلی سعی کردم تا شعری بگم یا احساسای را با وزنی خاص بیان کنم اما نشد.

می‏دونم که هرگز تو  نه این مطلب را خواندی و نه قبل از این ها رو.

اما برای خودم می‏نویسم تا شاید روزی که با خواست این قلب من بلغزد در دیدگانم قرار بگیرد و مانع از این عمل شود.

افسوس که می‏پنداشتم که دوستم داری اما گویی که دل در خانه دیگری داری و من هرگز دوست ندارم خانه‏ای را که تو با محبت با کسی ساخته‏ای را در درون قفس خودم به بند بکشم .

این بود تمام اون چیزی که می‏خواستم بدانی. فراموشت کردم تا تو هم فراموشم کنی

اما از تو متشکرم که به من قلم گرفتن را آموختی و یاد دادی تا چطور به پرواز دربیایم و در کلمات غوطه ور شوم .

باز هم متشکرم و خدا نگهدار