ز تنهایی ام غصه ای ندارد این دل

بر باده نوشان مست خرده‏ای ندارد دل

گرچه از ما دل بکند آنکس که دوستش می‏داشتیم

ولی باده سرمست خرابش مشد این دل

گویی که رخ یار در مهوش ذهن جاری مبود

گز خرابات خانه دل ما آسمانی گشت دل

به بازی بچه گانه در ثنایش دست یار را گرفتیم

بر چرخه روزگاران مه بیامد بر نگارش از دل

هر چه از این دل خرده بگفتیم باز

نقش رخسار دگری بسته جاری زین دل

الهی این رخساره‏اش نگردد نهان از ما

که جاوید بگردانش بر منه بی کس با یک دل

یا حق

*************

شعر دل عاشق تقدیم به الهام عزیزم

*************

با تشکر از نقش قلمهای شما دوستان بر این دفتر بی خط

ز وفایت بر کوهساران بانگ رعد سر دادم

کز خیانت ز گرگ صفتان چو بیمی ز دل راه مدادم

گرچه  روزگاران با من چرخی زده

این چرخ فلک ز ما درد بی پروایی داده

گرچه از وصالمان هر دم ثنایت می‏کردم

بر خواهر و بردار پشت و دست ز دستانت گره کردم

افسوس که نمی دانستم ز ما تو نیز بی وفایی می کنی

باده غم زجام شوکران خون ز دل ما می‏کنی

افسوس برفت آن وقت که دل ز دلداده‏گی تو بدادم

اینک برفته از یاد ما آن شوری که ز دل بر تو داده به بادم

یا حق

 ********************

تقدیم به باران عزیز برای آخرین بار

*********************

با تشکر از حضور شما