شب است و آشفته دلان بسیار

نوزاد ز گهواره و مادران بیدار

نم نم باران می زند بر شیشه چشمانم

گویی که ز رخ مادر امشب نیز بی تابم

وز دل حاجت چه خواهم زمانی که صفر شد برایم

گویی مادر برفت و من مانده بی یار در بیابانم

زمین نعره می کشد با خاکستر سرخش

آب خشکیده بر لبان خشکش

بی تابی کنم هر دم وز دوری مادر

تاب ندارم ، یاد آوری لحظه دیدارش ز آخر

سوسو می کنند ستارگان بی شمار

گویی با خود یاد می کنند ز بندگان بیمار

من نیز بیمار و تشنه دیدارم

افسوس که قیامت است وعده دیدارم

یا حق

************************

شعر وعده دیدار تقدیم به عاشقان دیدار

*********************

با تشکر از حضور شما عزیزان

گر بر سرم آه فقانی بودی تو بودی

بر دل سیاه ما آنکس که مرد تو بودی

گر پرپر بشد آن گل سرخ گرچه به بادی بند بود

آن گل محضون شوق دلدار من تو بودی

گرچه بید مجنونم برفت در بدل خاک ، ای داد

یاد آن روز که در برم گرفت ، تنها تو بودی

اشک است که می بارد ز ابر بر گونه هایم

جویبارش می رود بر سیلاب  جانم تو بودی

شوری ز سینه همچو چنگی می نوازد

صدایش نهیب است بر من که یارم تو بودی

افسوس که اشک تنها یار وصال است

شور تنهایی من ، آن تک نقاب  بودی

عکس رخ تو بر دسکتابم می زند چنگ بر دلم

ویران کند آنجایی که یادت بر دلم تنهای تنها بودی

یا حق

**********************

نقاب شعری تقدیم به ماندانای عزیز م که از من خواسته بودند

**********************

با تشکر از خضور تک تک شما عزیزان