یکی درد است و درمان می‌پذیرد

چو بیماری که ز تریاک دوست در دم پذیرد

یکی آه است و سوز نینوایان سر دهد

ز فرج آن رویا بانگ فراغ سوزش دهد

یکی اشک و جام شوکران دلش پر خون

ز غم پیچیده در دامان آغوش خویش با خون

یکی وصف جانانه عشاق پذیرد

ز خط رخ یاران هرزه ، هر دم با کسی جانی گیرد

یکی ز سردابه خیالش ، شور عشقی در سینه دارد

ز فکر خسته خویش ، رویای یارانه‌ای دارد

یکی در انتظار کسی بر پشت در تا ابد پوچ نشیند

تا که فرزندش از جنگی بی ثمر ز پیشگاهش نشیند

یکی مجنون است شور لیلی ز سرش هویدا می‌کند

چون خسرو بر سنگ بیستون شیرین را پیدا کند

یکی دست خالی شب تا سحر نان خشکی سق می‌زند

ز بیکاری و فقرش هر شب با اشک خویش تار می‌زند

یکی با دستان پینه بسته خویش

نه از دنیا داند و نه خواهد که افزاید بر دانسته خویش

یکی ، یکی نیست و ما همه یکی بیش نیستیم

که گر جملگی جمع گردیم همه ما با هم نیستیم

هر سحر تا غروب در کنار هم

ز خیابان و کار و خانه  پیش همیم

ولی افسوس که در فکرمان فرسنگها دوریم

 یا حق

*****************

شعر خیال به در خواست هستی عزیز سروده شد

****************

با تشکر از حضور پر مهر شما در این صفحه بی خط من

بر گونه هایت رقص سودا گران مرگ بود

بر ریحانه زیبایت نقش و نقار یارانه‏ای بود

گرچه رخ مهتاب ز پای زیبایی تو واژگون گردد

که هر چه زیبایست ز آن یار بارانی ما بود

رخ مهتاب ز دل ما زمانی نورافشانی می‏کرد

بر لعل یاران این دل حکاکی می‏کرد

جایگاه مرغان هواسیل هرچند

در مروزار آسمان ما نور افشانی ‏می‏کرد

رقص لیلی ز شب ستاره‏ای ما

چون ماهی قرمزی ز آب بازی می‏کرد

افسوس برفت آن‏کس که همه یادگاریم بود

که اینک با شور عاشقانه‏ام بازی می‏کرد

یا حق

**********

شعر لعل شکسته به در خواست شیرین عزیز سروده شد

*********

با تشکر از حضور رنگارنگتان در این کلبه درویشی من