کوله باری دارم از سنگ

می کشم بر دوش چون منی سنگ

گرچه ویران گشته این رویای دلم

افسوس که باغ جنت بگشت ز من ننگ

شوق در دلم شعله در دم بسوخت

چون شمعی که با نسیم  صبح گاهان بمرد

گر میرد آن مرد بیستون کن

من افسرده گشتم از یاد یاران با ننگ

شوق دیدارش در دلم چون کند

نقاب بر رفیقان چه خوب پنهان می‏کند

گرچه این دل با ما سر سازش ندارد امشب

ولی عقل بگفتا بکن روی خوش نظری امشب

الهی سینه‏ای ده آتش افروز

در این دل ، دلی وان ز خود نا سوز

یا حق

***************

این شعر را به روایت حال کنونی‏ام گفتم

***************

با تشکر از حضور شما همراهان

گر چه عشق در منظر هر کس جدا باشد
در نگاه من دیوانه ز حصاری به در باشد

بر من دل خسته چه خوش بود
که عشق امروزی بی ناز و دروغ باشد

گرچه این عشق ز دل ما بیرون شد
ولی افسوس که بر خاطرات مان افزون باشد

باده عشق نوشیدیم در فصل سرما
کز دیده ز صد دل عاشق باشد

یاد یاران چه خوش بود ز هنگامه بهار
که عطش عشق ز تابستان گلگون باشد

افسوس برفت آن کس که منظر نظرم بود
من اینک بی نگاهش دیده‏ام عاشق باشد

ز صد ناله هجران نامه نگاشتم ولی افسوس
که همه چون گلی پر پر ز دست یارم باشد

این دل ز خرابات عشاق چه گوید
کزین دیده و قلم اشک دلم خون باشد

یا حق

***********

شعر نگاه خون به درخواست مریم عزیز سروده شد

**********

با تشکر از حضور گرم شما عزیزان در این پاییز سرد