دیونه تو صفحات وبلاگ نویسندگان
چو برف آید از آسمان پر ستاره گویی رنگ سرابی میزند خدایش بر این خانه گرچه منزل پیراسته شده از هر لکهای درد مندان رند گشته خوشحال زیر ویرانهای سوز سرما میزند سیلی بر دلش صورت آن پیر گشته سرخ در کوچهای برف بنشسته اینک بر هر کوی و بامی کوچه ها سفید گشته با جامه این پیرایهای شوق ژانویه در دل کودکان خورد لنگه جوراب ها آویزان از هر شومینهای درخت کاج سبز منزلی نو کردهاست با هزاران نور و ریسمان پیوسته ای گرچه شور سال نو در دل آن دخترک خرد میزند چنگ بر ریسمان جنگ آن لاشهای غم فقدان پسران و صلیب های ایستاده در گورستان میدهد نوید گذر سال و زمانهای اکنون در این روزگاران سرد کریسمس شده مهمان هرخانهای یا حق موضوع مطلب : شعر
ز کابینه دولت گذر کرد این حقیر چند بدیدم من دیوانه تنی عاقل ولی نیم بند کابینه وبلاگستان بودند جملگی سرخوش و منگ فرو بنشسته ز دنیای مجازی با دلی فنگ ز انگشتانشان گرچه هنر بود هزار و یک و بس رئیس جمهور جای احمد شده حسین غاز قولنگ وزیران پشت سر هم قطار بازی میکنند دو دو چی چی با صدایی هم آوازای میکنند وزیر کشاورزی اندر خم یک کوچه است دلخوش ز رنگ وبلاگ که زرد گندم است دیپلمات الدوله ز یاد ناصر الدین شاه اندازد مرا که نامش ز الف و لام و دین همبستر است جملگی چراغ های یاهو خاموش است همچو شمع بی فروغ افزون وزیر است گرچه این شعر ز شور دوستی سروده شد ولی دل دادهگی در من دیوانه فزونی بشد سر شوق ز یاران در من خجل چون کند شعرنغز زین کابینه بیرون کند یاحق این شعر کابینه الدوله به درخواست دوست و همکار عزیزی به نام آسمان سروده شد با تشکر از حضور پر مهر شما همیشه همراهان موضوع مطلب : شعر پیوند روزانه لوگو آمار وبلاگ
امکانات جانبی |
|