چون بالی گشودم بر آسمان آبی

چون پر زدم بر جویبارخیال آبی

رها تر از پرنده ها بود چون تجلی

شاایا نظر گاه ما بود همچون یک قاب خالی

وصف خیالش تا به آسمانها بالی گشود

ترنم شاایا بر دل ما نیز نقشی گشود

با آنکه تجلی خیالش شوق پرنده ها بود

بی بال ، پر زند چون رها تر از هر پرنده ای بود

نقش خاطره می زند بر دفتر مان آنچه بود

نظرش تجلی من باشد آنکه شاایا بود

شوق دیدنش در دلم چون نوری شود

بر هر نظرش بر ذهنم جوهری شود

یا حق

****************

شعر رها تر از پرنده به درخواست شاایا تجلی عزیز

مدیر وبلاگ رهاتر از پرنده سروده شد

 امید وارم مورد پسند دوستان قرار گرفته باشد .

****************

با تشکر از دوستانی که حضورشان جوهر ذهن من هستند .

نگارم ز نگار تو پرپر شد

عطش داغ آبم ز بیابان خشک شد

یاس چه خوش بود اندر جا نماز مادر

آن زمان که یاد تو خواهر بر ذهنم آشکار شد

گیسوی کمندت بر سر زلف یار ما بود

مجنون دانست خم گیست بهر چه شد

دو چشم زیبایت نهفته بر فام نگار

چشم غزال پیش تو مدیون شد

دست زیبا و نهیفت بر دامن گلستان

گلی چید و گلستان خوش عطر شد

چو مجنون عاشق لیلی بگشت

گر تورا دیده بود ز تو مجنون تر می شد

خورشید هر صبح تار غروب با نور هایش

ذکر تو گوید که پر نور تر و شاداب تر شد

نگارم خواهری  هستی اندر این دنیا برایم

گر دنیا ز تو تیره بود با نام تو روشن شد

یا حق

*************************

شعر نگار 17 یه درخواست  نگار 17 عزیزم که از خواهر های

بسیار عزیز من هستش  و مدتها بود برایش باید شعری می سرودم

که فراموش کرده بودم .

امید وارم که با مهبتی که داره این برادرشو ببخشه

*************************

با تشکر از حضور شما دوستان که قلم من و نظراتتان جوهر ذهن من هستید