تاریخ 9/12/83 روز تولد دست نوشته هایی بود که به دیونه روزی مشهور شد

اگر چه اکثر مواقع شعر بود اما در این میان دوستان زیادی پیدا کرد

که اکنون در کنار هم اما دور تر از دور زندگانی می‏کنند

در این میان ...

وبلاگ دیونه روزی که نامش از چت روم سایت روزی گرفته شده بود توانست در بین عاقل‏ها و یا حد اقل آنهایی که ادعای عقلانیت می‏کنند ریشه کند و در دلهایشان جا بگیرد و اینک با بیش از 32 مدیر وبلاگ در پارسی یار در تماس است.

http://divoneroozi.parsiyar.com

در این میان می توان به آمار این وبلاگ نیز نظری افکند که با تمامی حقارتش در نگاه انظار این چنین آماری برای من که قلمزن این قلم سوخته هستم با ارزش است:

دل ز سرای تو خوش بود

ترنم یاد تو در ما زنده بود

آنگاه که دل تو بخشکید

یاد باران ز دل ما زنده بود

چرخ فلک رسم روزگاری دانست

ما را ز دور گیتی بی یار بود

تا که بر تو شود یاد خاطره‌ای

آنگاه که در تو شوم از یاد، باری بود

ای کاش قدر این یاد را می‌دانست دل

شور وصالم را می‌شناخت دلی که بی تو چون بود

قدر تو بیش از آن است که من یادت کنم

با این قلم سست نقش قلمت سرشیدایی بود

دستهایم فرسوده ز بار آن رخت

کاش ز هنگامه سحر یادگاری بر درخت پیرم بود

درد من رشک آن رند صفتان نبود

آن شوق بی یار و نیم نگاهش باز نبود

گرچه این دل چون شود وز نگار یار

نیم رخ لیلیم برای ما چون نگینی بود

یا حق

شعر نگار باران تقدیم به باران عزیزم

با تشکر از حضور شما عزیزان