امان از این زمان ...

سال 1379 بود که این وبلاگ را ایجاد کردم .

از تنهایی ، درد، غم ، عشق ، شور ، شادی ، رفاقت، نامردی و همه و همه نوشتم و الان وقتی به گذشته خودم فکر می کنم چقدر برایم شیرین است حتی لحظات تلخ و سرد و بی روح زندگی ام.

کاش همان لحظه ها هم همه ما به یاد امروزمان باشیم که با گذشت زمان تغییر فکری در درون ما شکل می گیرد.

هفته دیگه 19 اسفند ماه تاریخ بزرگی در طول زندگی من خواهد بود.

تاریخی که می توانم به الله شانس ربطش بدم .

می گن الهه شانس الهه ای هست که خیلی بازیگوش است و وقتی خداوند متعال کاری را به او می سپارد او تنها یک بار درب خانه آن فرد را می کوبد و خیلی زود از آنجا می رود

شاید بزرگان ما هم از این داستان به این جمله رسیده اند که شانس یک بار در خونه آدم را می زنه

و الهه شانس من وقتی درب خانه دل من را زد که با همسری مهربان و فرشته ایی پاک آشنا شدم.

و در شرایطی که تنها الهه شانس دوباره درب خانه ما را زد که از روی نا باوری هزینه های عروسی ما تامین شد و خداوند را سپاس می کنم .

القصه

خیلی دوست داشتم تا تمامی دوستانم را در این مراسم دعوت کنم.

دوست داشتم مادر مجازی ام را saye no pm  در چت روم روزی دعوت می کردم.

همینطور هم خواهرم رزا و دوست خوبم شادمهر (مسعود)

حتی محب شیخی مدیر چت روم روزی و حتی هورداد

و ... الی آخر

به هر تقدیر این دلنوشته ایی بود برای وبلاگم برای تنها یاری که همیشه با من است و خواهد بود

یا حق

آقای پدر! در کمال احترام خواهشمندم  اینقدر لب و لوچه ی پیاز خورده ی غیر پاستوریزه، و سار و سیبیل سیخ سیخی آهار نشده ات را به سر و صورت حساس من نمالید! plz

خانوم مادر! جیغ زدن شما هنگام شناسایی اجسام داخل خانه توسط حس چشایی من، نه تنها کمکی به رشد فکری من نمی کنه، بلکه برای دبی شیر شما هم مضر است!!! لازم به ذکر است که سوسک هم یکی از اجسام داخل خانه محسوب می شود!

پدر محترم! هنگام دستچین کردن میوه، از دادن من به بغل اصغر آقای سبزی فروش خودداری نمایید. چشمهای تلسکوپی، گوشهای ماهواره ای و سیبیلهای دم الاغی اش مرا به یاد قرضهای شما می اندازد!

مخصوصاً وقتی که چشمهای خود را گشاد کرده، و با تکان دادن سر و لبهایش "" بول بول بول بول"" می کند! زهرمار، درد، مرض، کوفت! الهی کف شامپو تو چشت! شب بخوابی خواب بد ببینی! جیش کنی تو شلوارت!

مادر محترم! شصت پا وسیله ای است شخصی، که اختیارش رو دارم! لطفاً هرگاه سعی در خوردن شصت پای شما نمودم، گیر بدهید!   

آقای پدر! هنگام دعوا با خانوم مادر، به جای پرت کردن قابلمه و ماهی تابه به روی زمین، از چینی های توی کابینت استفاده نمایید! اکشن بودن دعوا به همین چیزاست!
خانوم مادر! از مصرف هله هوله ی زیاد پرهیز نمایید! این عمل نه تنها برای سلامتی شما خوب نیست، بلکه موجب می شود که شیرتان بوی"" بچه سوسک مرده"" بدهد.
آقای پدر! کودکان توانایی کافی برای حفظ جیش خود ندارند و این توانایی هنگامی که شما شکم مرا ""پووووووف"" می کنید به حداقل می رسد! الان بگم که بعد شرمنده تون نشم!