یکشنبه 9 اسفند 1383 ساعت 4:9 عصر
روز ورود من به پارسی بلاگ بود که اگرچه یک سال قبل از ورودم به این سایت در پرسین بلاگ وبلاگی تحت همین عنوان داشتم که با ورودم به اینجا آن را حذف کردم.
چه روزها و شبهایی که سپری شد و چه لحظات شاد و غم الودی رو که در دنیای مجازی در کنار وبلاگم سپری کردم. خدا را شکر می کنم : بر داده و نداده اش، بر گرفته و نگرفته اش، بر برده و نبرده اش و امیدوارم بتوانم در سال آتی دوست خوبی برای تک تک افرادی که من رو می شناسند باشم. در پایان جا دارد از مدیریت محترم سایت پارسی بلاگ تشکر کنم از تمامی تلاشهایی را که برای این سایت و وبلاگهای وابسته به ان انجام می دهند و همینطور از دوستانی که طی این سال با آنها آشنا شدم و من را در نوشته هایم یاری دادند:
قهرمان کوچک آرمین اکبرپوران که متاسفانه افتخار آشنایی با این قهرمان بعد از فوتش در اثر 2 سال شیمی درمانی را داشتم و همچنین مادر آرمین که من رو با جامعه کودکان سرطانی و موسسه محک آشنا کرد.
شقایق دوستانی از سایت دوره:
