دوست داشتن هنری بیش نیست

عشق و علاقه مددی بیش نیست

زین هنر هر چه باشد نقش دل است بر خاطرات

آنگاه که دوریت برایم سرابی بیش نیست

در بیابان ز کوی تو شدم مسافر صحرا

تا که بر چشمه رسم که زلالی بیش نیست

ز سادگی و پاکی تو زبان قاصر است

آنگاه که بی تو شور نشاطی بر من نیست

همه شب تا سحر بنشینم ز پای این شیشه

که دوریم ز تو بر من جرعه آبی بیش نیست

غم تو برایم همچو سنگی بزرگ بر سینه

تب علاقه من نگنجد زین ورق که قلم توانا نیست

همه هستیت بر من و من بی نام تو هیچ

امیرم عشق من ز تو جز خواهری بیش نیست

 یا حق

****************

این شعر هدیه ای ارزشمند بود

 از طرف آبجی رزا به من ...

متشکرم رزا جان تو عزیزترین خواهر  من هستی

 و خواهی بود . 

****************

با تشکر از سایر دوستان