بر کجابه خیالم بال گشودم

ز پای دلبرم عشقی ز مهر گشودم

ز پای برهنه در این کویر خشک روان گشتم

بر لب خشکیده‏ام ز یاغتن آب جاری لاجرم گشتم

ز خرابات می‏ خانه ای گذرم بیافتاد

ز مرکب خویش جستم تا که پای در مرداب بیافتاد

ز بالینم بنشسته باران نظری کردم

ز رخساره یاران من قدحی کردم

بر نگار خویش جویای آن رحمت حقم

که دلداده و صد عاشق باران من چه حقم ؟!

ز دل ندایی آمد بر زبان قلبم روا

کین عشق بر تو باشد روا

باران ز رحمت بارد و پاکی و خجسته گیست

جز این دختر بر تو پاکدامنتر ز وجودت کیست!

از سر لطف حق لبخندی ز لبم جاری بگشت

این دل دیوانه من عاشق و وارسته باران بگشت

کنون بر این باران که می بارد بر جامه من

عشق من خوش باد بر عشق او که باشد ز آن من

چون بوسه دهمش از ره دور بر این دختر پاکدامن

که عشق را هدیه داده زین دل مرده بر من

الهی ز رحمتت شکر گویم و هستیم ز آن تو باد

عشق  باران ز من و عشق من ز باران از آن تو باد

گرچه هیچم ز پیشگاه درگاه حق

ز صد نامت سپاس گویمت هر سپیده بر تو ای حق

یا حق

****************

شعر سپیده حق به درخواست باران عزیزم سروده شد

و این شعر هدیه ای کوچک برای دوست عزیزم است

****************

با تشکر از حضور شما عزیزان و دوستداران شعر و ادب فارسی