وقتی که دارم از تو برای دلم ، حرف می زنم

دلم سر تا پا آتیش میشه ، ز خود خنجر می زنم

یادمه اون روز که دیدمت ، توی دنیای مجازی

از پشت نقاب پنجره ، این مونیتور و دنیای خیالی 

یک سال باهات گپ زدم از پشت این پنجره

چشمام می باره از غبار پشت شیشه پنجره

یادم میاد در ، گوشم نجوای عشق را خوندی

بر لبم بوسه زدی ، غزل غزل ترانه‏ها را خوندی

گرمی عشق بهزاد تو دلم ریشه می کنه

گل مریم تو دلم ز عشق تو جونه می کنه

هر کجا یاد تو برام نشونه زندگی بود

عشق تو بر دلم دلهره آشفتگی بود

گر ز دیر کردنت ، نزنگیدنت اشک می ریختم

ولی بعد اومدنت زیر پاهات جارو می زدم و آب می ریختم

افسوس که باید بروم زین دیار

غبار عشقت می شینه روی آینه شمدونه یار

رفتم و می روم از خیال تو ای دلدار

افسوس بر این دل که شد عاشقی چون تو دلدار

غم وصالت در دلم خشک بگردد ز رفتنم

یارب این دل ز پای عاشق شور بگردد با رفتنم

یا حق

***************

شعر جوانه مریم  به درخواست یکی از دوستان

که خواستند اسمی از ایشان برده نشود سروده شد برای

عشقشون که به علت رفتنشون از شهری که در آن ساکن بودند.

امید وارم  این عشق پاک جاودانه بماند

***************

با تشکر از حضور  شما عزیزان در این کلبه درویشانه من