سلام سيمين خانم
خيلي متشکرم از شما بخاطر پيغامي که گذاشتيد راستش با زدن نقاشي هاي آرمين فکر نمي کردم که کسي کامنتي برام بنويسه ولي وقتي بار اول به نقاشي هاي آرمين نگاه کردم غم رو در نقاشي هاش به وضوح ديدم مثلا اون نقاشي که در مورد کلاسش کشيده رو اگه دقت کنين جاي خودش رو نوشته غايب و دوست کناريش رو به عمين عنوان نوشته دوست آرمين .
من نه آرمين رو ديدم و نه خانواده اش رو و نه آرمينها رو مي شناسم اما واقعا خودم شب اولي که در وبلاگي عکس آرمين رو ديدم که خبر فوتش رو شنيده بودم حال خيلي بدي بهم دست داد ....
به هر تقدير خيلي خوشحالم از اينکه حداقل يک نفر به واسطه اين وبلاگ نيت خير مادر آرمين رو پاس داشته است.
و اميدوارم در زندگيم هيچوقت شاهد پرپرشدن گلهايي همچون آرمين نباشم