ز صد ناله تمناي تو كردم
در دل خويش حاجت يارانه كردم
افسوس كه گردون فلك بي وفايي بكرد
من ز راز عشق و شور تو بي وفايي نكردم
در دل برفت و نقش قلم سر بزد بر دفترم
كه با تو من راز پرواز آشيانه نكردم
اافسوس كه خود پر كشيدي از كوي نظر
ز دل يك دم بي تو ثناي شور ديگري نكردم
ز صلابه كشيده شد اين دل ولي اي يار
من بي تو حاجت و جفاي يارانه نكردم
آنچه برفت بر منظر و نظر وز قلم اين ديوانه اي دوست
من ز تارگه ياران جفا نكردم
اين دل اكنون ز شور تو مي‏تپد اي باران
كه با عطر گل سرخي اعتنا نكردم
ياد آري آن روزي كه برايت بگفت از جداييمان
ولي من ز شور شب يلداي عاشقان بي وفايي نكردم
اينك گر از كوي من نامه‏اي نرسيد ز دستت اي يار
بدان كه در ظلمت شب مانده‏ام و به بي اعتنايي نكردم
قلم سست است در منظر ياران اي بي خبر
به هوش باش كه ز عشق تو بعد گفتن آره‏ات با كسي پرواز نكردم
گرچه اين قلم ياد روزي را گرامي بداشت
ااما من از ياد تو لحظه‏اي غفلت نكردم
دوست دار هميشه‏گي تو ----

کوچه

بي تو مهتاب شبي باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم
شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق ديوانه که بودم
در نهانخانه جانم گل ياد تو درخشيد
باغ صد خاطره خنديد
عطر صد خاطره پيچيد
يادم آمد که شبي با هم از آن کوچه گذشتيم
پر گشوديم و درآن خلوت دلخواسته گشتيم
ساعتي بر لب آن جوي نشستيم
تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت
من همه محو تماشاي نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ريخته در آب
شاخه ها دست بر آورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
يادم ايد تو به من گفتي از اين عشق حذر کن
لحظه اي چند بر اين آب نظر کن
آب ايينه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهي نگران است
باش فردا که دلت با دگران است
تا فراموش کني چندي از اين شهر سفر کن
با تو گفتم حذر از عشق ؟ ندانم
سفر از پيش تو ؟ هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمناي تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدي من نه رميدم نه گسستم
بازگفتم که تو صيادي و من آهوي دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پيش تو هرگز نتوانم نتوانم
اشکي از شاخه فرو ريخت
مرغ شب ناله تلخي زد و بگريخت
اشک در چشم تو لرزيد
ماه بر عشق تو خنديد
يادم ايد که دگر از تو جوابي نشنيدم
پاي دردامن اندوه کشيدم
نگسستم نرميدم
رفت در ظلمت غم آن شب و شبهاي دگر هم
نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم
نه کني ديگر از آن کوچه گذر هم
بي تو اما به چه حالي من از آن کوچه گذشتم

زشير شتر خوردن و سوسمار/ عرب را بدانجا رسانيده كار/ كه تاج كياني كند آرزو/ تفو برتو اي چرخ گردون ، تفو

با متني به اسم قدم ها آخر من بروز ميباشد ...

و انتقاد ...

منتظر حضور شما هستم !

يا حق !